LIES WEET VAN NIETS

De opleiding tot middenmanager
Ook dit jaar nemen er weer alledaagse docenten deel aan de opleiding tot teamleider. Lies Duplo, een van de deelnemers, houdt bij wijze van praktijkopdracht een cursusdagboek bij.

De derde dag
Nou, ik ben dus nog steeds Lies Duplo en mijn hobby's idem dito: tennis, muziek en mijn gezin natuurlijk, hoewel ik daar de laatste tijd wel eens heel dubbel in zit. Korfbaltraining sla ik zelden over, alleen als er cursus is. En nu ik het toch over cursus heb, op de derde dag moesten we weer vragen beantwoorden. Het begon met een rondje over dat je moest vertellen waarom je je voor deze cursus had opgegeven, dus ik vertelde gewoon dat ik eerst had gekozen voor Fiets 'm erin, maar dat ik daarvoor was uitgeloot. En bij de X-factor was ik ook al niet door de voorrondes heen gekomen, dus toen dacht ik dat dit wel iets voor mij kon zijn, want ik heb van nature nogal een vlotte pen en mensen moeten vaak heel snel om mij lachen, dus ik dacht laat ik eens een kansje wagen en inderdaad, hier werd ik wel toegelaten. Toen begonnen de andere deelnemers aan de cursus te lachen, wat mij natuurlijk extra zelfvertrouwen gaf want ik dacht zie je wel, zodat ik ook nog wel durfde te bekennen dat ik ook was afgewezen voor de Holland's Next Top Model, maar toen bedankte Bart, onze cursusleider me voor mijn waardevolle bijdrage en mocht de volgende iets zeggen. Toen iedereen aan de beurt was geweest gingen we nog even discussiëren, maar het was al snel half een, dus tijd voor een welverdiende lunch in de kantine, want na al dat gepraat moesten de kelen natuurlijk wél gesmeerd worden.  



De ansichtkaart van Lies                            (foto aangeleverd)

Lunchtijd

Voor iedereen was er een miniloempia gevuld met wit of bruin brood met kaas en vleeswaren, of met hagelslag of jam voor de zoetekauwen onder ons. We konden zelf melk of kokosmelk (nog over van de vorige week want we gooien niks weg vanwege het milieu en alles) inschenken en tenslotte was er fruit, waaronder sinaasappels. Ik nam weer een kokosnoot, want die moesten op, vertelde de leiding.

Middagprogramma

's Middags deden we weer een spel, post sorteren. Dat is om te leren hoe je belangrijke dingen kunt herkennen. Mijn persoontje kreeg van de cursusleider een ansichtkaart om te sorteren. Maar wie weet, daarover een volgende keer meer.

Lies

P.S. Ik hoor net dat er geen volgende keer zal zijn. Daar snap ik nou helemaal niks van. Hoezo, afgelopen? Heb ik iets gemist of zo?

Dit is het laatste bericht van de afdeling PR, goedgekeurd door voorheen de Raad van Bestuur.

Reageren kan nog even op bartvroegindeweij@hotmail.nl

EENZAAMHEID



Maar nog voor hij bij het laatste vers was gekomen had hij al begrepen dat hij deze kamer nooit meer zou verlaten, want het stond geschreven dat de stad van de spiegels (of de spiegelingen) door de wind weggevaagd en uit de herinnering der mensen weggewist zou worden zodra Aureliano Babilonia de perkamenten tot het einde toe ontcijferd had - en dat alles, wat daarin beschreven stond, voor altijd en eeuwig onherhaalbaar was, omdat de geslachten, die gedoemd zijn tot honderd jaar eenzaamheid, geen tweede kans krijgen op aarde.

(Laatste alinea uit Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel García Márquez)

Dit is het voorlaatste bericht van bartvroegindeweij@hotmail.com

PERSONELIA

Jubilea

Opstroomklassen SG P.G. Bladgoud:
De heer J. Westveem, 28 september 2011, 25 jaar bij de MSG, waarvan ruim 24 jaar op het Leeghwater College.

Dagopvang Westersingel:
Mevrouw I.C. Notlob, 4 september 2011, 40 jaar bij de MSG, waarvan bijna 39 jaar op het Leeghwater College

Praktijkonderwijs, vestiging Albanië/Kosovo:
Mevrouw P. Andorra, 1 oktober 2011, 12,5 jaar bij de MSG
De heer N. Geugjes, 1 oktober 2011 (?), 25 jaar overheidsdienst

Paul van Castricum Lyceum
De heer A. G. Stachanov, 1 november 2011, 80 jaar bij de MSG

Leeghwater College
De heer G.F. Totchamps, 28 november 2011, 42 jaar overheidsdienst
De heer R. Titus, half november 2011, 7,5 jaar schrijfdwang bekroond

Non-actief

Vorige week werd bekend dat de heer Tharrëse F, die als wiskundedocent werkzaam is aan natuurlijk weer het Leeghwater College, door de politie is gehoord vanwege zijn mogelijke betrokkenheid bij het vervalsen van onderzoeksgegevens. Virtuele vragenlijsten, ingevuld door niet-bestaande leerlingen zou F. hebben voorzien van gewenste conclusies en vervolgens voor grof geld hebben verkocht aan argeloze hoogleraren, onderzoekscommissies en de lijstrekker van de Dierenpartij. Zelf beweert F. dat hij gehandeld heeft in opdracht van de directeur bedrijfsvoering van de MSG, hetgeen uiteraard een vorm van laster en flauwekul is. In afwachting van verder onderzoek is F. op non-actief gesteld in het Albanese grensgebied. Zijn wiskundelessen worden voorlopig van afstand waargenomen door een teledocent in Ulaanbaatar.

Dit is een bericht van de afdeling Personele Zaken, in opdracht van de Raad van Bestuur
bartvroegindeweij@hotmail.nl

HORA EST

Het is zo ver. Max Offenbaach heeft, niet geheel onverwacht, zijn vertrek uit de Meerwijkse ScholenGroep aangekondigd. Per 1 januari 2012 zal hij zijn functie als voorzitter van de Raad van Bestuur neerleggen. Het Leeghwater College is op een haar na van de kaart geveegd en daarmee is de opdracht zo goed als volbracht. Eén grote, efficiënte school voor alle mogelijke vormen van havo- en vwo-onderwijs, het excellente Paul van Castricum Lyceum, zal straks het schitterende resultaat zijn van ruim vijftien jaar visie, onvermoeibare inzet en ragfijn management.

Nieuwe uitdaging
Hoe dichter hij het einddoel naderde, des te sterker groeide bij Max evenwel de behoefte aan een nieuwe uitdaging. Op dit moment dient die kans zich aan, nu in zowel Libië als Italië vacatures in het management zijn ontstaan. Als geen ander zal Max immers in staat zijn om de twee landen met elkaar te laten fuseren, om op die manier een monopoliepositie in het oostelijk Middellandse Zeegebied te verwerven. Zelf acht Max verkiezingen overbodig, aangezien hij ter plaatse over indrukwekkende netwerken beschikt. Een spoedige benoeming tot president-directeur c.q. CEO van beide landen is dan ook waarschijnlijk.



Uitgelaten Romeinen dansen in fonteinen

Reacties
Na het bekend worden van het nieuws vulden de straten en pleinen in zowel Rome als Tripoli zich met uitgelaten menigten. Alsof het de maker van een winnende Italiaanse goal in de finale van een WK-voetbal betrof, werd Offenbaachs naam gescandeerd, met de toevoeging "Dobbiamo guardare oltre il nostro naso!" Massaal trokken de menigten daarbij een lange neus richting het presidentieel paleis.

In Tripoli werden talloze nieuwe netwerken opgericht, als een spontaan eerbetoon aan een nieuwe tijd, een nieuwe lente, een nieuw begin. Interimministers en andere ondernemers speculeerden openlijk over toekomstige mogelijkheden voor zichzelf en hun familieleden.

In Benghazi werd vooralsnog gematigd enthousiast gereageerd. "We zien zeker perspectief in de aanleg van een brug over de zee die beide landen nu nog van elkaar scheidt (de zogeheten Mediterranée-traverse), maar een fusie kan wat ons betreft alleen gebeuren op basis van gelijkwaardigheid", zo liet een woordvoerder van het Libisch Volksfront weten. Om aan deze eis tegemoet te komen heeft Offenbaach al voorgesteld om niet verder te gaan onder de naam en vlag van een van de bestaande landen, maar om de fusiepartners nieuwe namen te geven. Zelf heeft hij een voorkeur voor Divide en Impera.

In het Albanese grensgebied was het onrustig. Daar raakten voor- en tegenstanders van een mogelijke annexatie door een expansieve buur met elkaar slaags. Bij nader inzien bleken het weer docenten van de Albanese vestiging van het Leeghwater College, die voor onrust zorgden.

Hoe nu verder met de MSG?
In de wandelgangen en personeelskamers wordt inmiddels druk gespeculeerd over de vraag wie Max' opvolger zal worden als voorzitter van de Raad van Bestuur. Vooralsnog lijkt de strijd zich toe te spitsen tussen Lex Roover, de huidige directeur bedrijfsvoering, en Bart Vroegindeweij, die als trainer-coach en multifunctioneel adviseur aan de MSG verbonden is. Zelf zegt Vroegindeweij daar heel dubbel in te staan. De heer Roover is niet bereid om toelichting te geven op zijn mogelijke kandidatuur.

De Raad van Toezicht wil de uiterste zorgvuldigheid betrachten bij de opvolging van Max Offenbaach. Daar neemt de raad bewust de tijd voor. De periode tot de kerstvakantie gebruiken wij om een tijdelijke oplossing te vinden. Daarna zien we wel weer eens verder. De raad verwacht met deze inzet in een korte periode tot een stabiele situatie op alle MSG-scholen te komen. De Raad van Toezicht van de MSG dankt alle leidinggevenden en medewerkers voor hun betrokkenheid en inzet. Wij waarderen dat enorm.

Dit bericht is in opdracht van de Raad van Bestuur en de Raad van Toezicht opgesteld door Siebe Proximus, woordvoerder

STOP DE PERSEN

Et ceterum censeo Carthaginem delendam esse!


Dit is een statement van bartvroegindeweij@hotmail.nl

EN ZO IS HET

Onze scholen zijn in de afgelopen jaren, individueel of als deel van de MSG, te vaak negatief in het nieuws geweest. De artikelen, en de publieke discussies die soms volgen, gaan zelden over ons onderwijs. Er worden, ten koste van onze scholen, publiekelijk vetes uitgevochten waar de pers maar al te graag aandacht aan besteedt. Wij zijn dat zat. Ons hart ligt, net als dat van jullie, bij ons onderwijs en bij onze leerlingen. Die hebben, net als alle medewerkers, recht op een veilig leerklimaat waarin we met trots kunnen uitdragen wat we dagelijks in het klaslokaal bereiken. Ons onderwijs, dáár hoort de discussie over te gaan!

En zo is het maar net.

Alle medewerkers hebben recht op een veilig leerklimaat.

Alle medewerkers.

ÁLLE MEDEWERKERS!

Dus ook de medewerkers, wier vak van de ene op andere dag uit de lessentabel werd geschrapt. De medewerkers die werd opgedragen om vakken te geven waarvoor ze niet zijn opgeleid en waarin ze zich niet thuisvoelen. De medewerkers die na bijna veertig jaar trouwe dienst zonder overleg of scrupules werden overgeplaatst naar de dagopvang voor draaideurcrimineeltjes. Alle medewerkers, álle. Dus ook de medewerkers die dreigen te worden overgeplaatst naar de reiniging, naar de opstroomklas voor schipperskinderen of naar de kansklas voor leerling-croupiers. De invloedrijke medewerkers die op een zwarte lijst staan, de medewerkers die als ze niet oppassen ondershands verkocht worden aan dubieuze zakenvriendjes, de medewerkers die zonder medeweten worden gedetacheerd bij dubieuze hogescholen of universiteiten op de Balkan. De medewerkers van het eerste uur die bij hun afscheid geen lof of bloemen, maar een mes in de rug krijgen. De medewerkers die eerst jarenlang lijdzaam hebben moeten toezien hoe hun school werd geplunderd, leeggeroofd en onthoofd, om vervolgens ook nog de rekening van hun eigen executie gepresenteerd te krijgen.

Alle medewerkers hebben recht op een veilig leerklimaat.

Dus zorg daar eerst maar eens voor, dan praten we daarna misschien wel verder over trots.

Dit is een communiqué van de horizontale ondernemingsraad.

OUI, C'EST MOI

Het is de laatste tijd nogal eens voorgekomen dat mensen uit mijn omgeving me zomaar zoiets zeiden als "volgens mij ben jij het", om dan een afwachtende stilte te laten vallen.

Nou sta ik daar heel dubbel in. Aan de ene kant valt er natuurlijk weinig aan te ontkennen. Ik ben het inderdaad, natúúrlijk ben ik het als je me vraagt of ik ik ben. Maar wie bedoel je dat ik ben? Bedoel je mij, die van het Leeghwater, de trainer en coach, mij de blogbeheerder, of mij de begrijpende en invoelende vent die de cursus voor de nieuwe teamleidstertjes mag verzorgen? Of misschien bedoel je mij wel allemaal tegelijk? Moeten wij ons trouwens niet allen afvragen wie wij zijn? Zijn wij louter een vel, voor driekwart gevuld met water en botten en voor één kwart met enge dingen? Of zijn wij de vleesgeworden intelligentie, het zelfbenoemde hoogtepunt van de evolutie, althans voorlopig?



Mijn ikste ik van binnen, het enge kwart                                                                                  (artist's impression)


Aan de andere kant heb ik zoiets van kan ik dat nou nog wel maken, these days? Kan ik nou nog wel wegkomen met die quasi-intellectuele nonsens? Kun je blijven beweren dat je professor bent aan je eigen Mental Sunshine Academy, terwijl die hele academie alleen maar bestaat uit een postbusadres in Liechtenstein? Is het ethisch wel verantwoord om statistische gegevens over niet-bestaande leerlingen te verkopen aan goedgelovige hoogleraren? Hoe lang kun je volhouden dat je van Mars of Venus komt, terwijl je net als elke fatsoenlijke Meerwijker gewoon geboren bent in Meerwijk, in een postcodegebied met een laag verzekeringsrisico woont en net als je buren op de Dierenpartij stemt?

Maar het is mijn vak. Ik verdien mijn brood ermee, plus nog wat beleg en beleggingen. En die vage nonsens vormen de ruggengraat van mijn vak, sterker nog, ze zijn mijn vak. Daarnaast geeft het ook best wel een stukje goedgevoel als de mensen in het land je op straat herkennen en je vragen om een handtekening naast hun tattoos. Dus als je alles tegen elkaar afweegt is er maar één antwoord mogelijk:

Ja, ik ben het.

Met een hartelijke knuffel,

Bart Vroegindeweij,

trainer-coach van de MSG