BAZUINGESCHAL

Bazuingeschal en paukenslag

Tarararáááá! Boemboemboem! De eerste juiste oplossing van onze bijna wekelijkse quiz is binnen! Eindelijk is het dan zo ver en mag ik van mezelf zoiets hebben van als je maar doorpakt komt het succes vanzelf, dat blijkt maar weer. Het antwoord moest natuurlijk C zijn, maar om wat betere resultaten neer te zetten dan vorig jaar hebben we besloten ook alle andere antwoorden goed te rekenen. Zolang het maar tussen de piketpaaltjes van Sylvia past en bijdraagt tot een veilig leerklimaat moet dat kunnen, dacht ik zo. Het felbegeerde zwerfboek is gewonnen door Lisette Chevron uit 4MTO.

De nieuwe opgave

Het recept zal inmiddels vertrouwd zijn: wat zien we op de bijgaande foto?

Kies uit D, want dat is het goede antwoord.

A. Een nieuwe mevrouw Offenbaach (rechts) bedankt binnenhuistweeling voor restyling van de babykamer

B. Lex Roover, directeur Faciliteiten MSG, brengt cash onder bij Napolitaanse vestiging Dexiabank

C. Hoofd beveiliging en bewaking Leslie S. werft nieuw personeel in Albanese grensgebied

D. Max Offenbaach eist in kort geding dat vertoning van de film The Godfather wordt stopgezet, omdat het personage Offenbaach als zodanig in de film ontbreekt. Letselschadeadvocaten Uitetei en Schoffel overleggen met een toevallig passerende Napolitaan over te volgen strategie.

Inzendingen tot en met volgende week vrijdag naar 

bartvroegindeweij@hotmail.nl 

Onder de juiste antwoorders verloot ik weer een origineel zwerfboek.

Dit is een bericht van Vroegindeweij Coaching & Training

INGEZONDEN

Mevrouw T. Oudewater,
voorzitter van de Raad van Toezicht
van de Meerwijkse ScholenGroep
c/Generalissimo Franco 15
Costa Azada - Spanje/España



Geachte mevrouw Oudewater,

Lange tijd heb ik geaarzeld, maar uiteindelijk heb ik toch de pen ter hand genomen om U een brief te schrijven. Ik weet dat het eigenlijk niet mag, dat alle correspondentie met U via de heer Offenbaach moet verlopen, en dat zelfs dat, op de keper beschouwd, niet geoorloofd is, maar ik zie geen andere mogelijkheid meer. Al langere tijd heb ik namelijk drie brandende vraagjes waarop het antwoord maar niet wil komen, zodat ik nu uiteindelijk de stoute schoenen maar heb aangetrokken en u rechtstreeks benader. Voor één keertje moet dat toch kunnen, U hebt uiteindelijk niet voor niets laten weten dat U aan de Costa Azada woont, denk ik dan maar. Dat was natuurlijk een stille hint, zodat wanhopige doorzetters als ondergetekende toch nog een sprankje hoop kunnen koesteren.

U weet ongetwijfeld dat er vlak voor de grote vakantie nogal wat onrust was rond de Meerwijkse ScholenGroep. Ouders en leerlingen van het Leeghwater College uitten hun onvrede over de manier waarop de MSG-top wilde bezuinigen. Zij vreesden dat de maatregelen nadelige gevolgen zouden hebben voor de kwaliteit van het onderwijs. Ook vroegen zij zich af hoe het mogelijk was dat er in een scholengroep met de grandeur van de MSG zulke grote tekorten waren ontstaan. Zo erg zelfs dat er nu meer dan drastisch moet worden gekort op het belangrijkste kapitaal dat een school kan koesteren, de docenten.

Ook die docenten deden een boekje open. Als ware het een kopie van de Arabische Lente overwonnen zij hun angst vooral omdat de grens was bereikt. Verdere afbraak van het Leeghwater zou in hun ogen onherroepelijk het einde van de organisatie betekenen, niet alleen van het Leeghwater, maar van de MSG als geheel. De druppel die de emmer deed overlopen was een schrijven van de heer Offenbaach, waarin hij de schuld voor alle malheur binnen de MSG, zoals formatieve perikelen en een beperkte houdbaarheidstermijn van schoolleiders en andere middenmanagers, bij het team van het Leeghwater trachtte te leggen. Een aantal "informele leiders" zou er de dienst uitmaken, "lijken van zevenendertig graden" zouden de sfeer bepalen.

Ook op andere vestigingen van de MSG groeide de onrust. Leden van de Tweede Kamer uitten hun bezorgdheid, de minister van Onderwijs droeg de onderwijsinspectie op om een onderzoek in te stellen en al snel kwam de MSG-top met een eerste verklaring: het was vooral een gevolg van gebrekkige communicatie. Kennelijk hadden wij het verkeerd gezien en was het dus allemaal niet zo erg. Gewoon even een nieuwe PR-adviseur annex woordvoerder aanstellen en het probleem was gereduceerd tot een oplossing in vermomming. En zo gaat alles weer zijn gangetje en wee hem die vraagt: waarom?

Inmiddels zijn we vier maanden verder. Wat hebben die maanden opgeleverd?
Niets, nul komma niets. De ongetwijfeld duurbetaalde woordvoerder annex PR-deskundige blinkt uit door mededelingen als "de heer Offenbaach is onbereikbaar voor commentaar" of  "met onze cliënten en onderdanen communiceren wij niet via de media", maar ondertussen horen we al maanden niets. Nul komma niets. Alles wijst op een inhoudelijke windstilte, in de hoop dat de storm zal overwaaien. Als de situatie niet zo ernstig was zou ik dit een mooie beeldspraak of een schoolvoorbeeld van een paradox noemen. De nieuwe schoolleider van het Leeghwater kreeg als speciale opdracht "verbetering van de communicatie" mee. Resultaat tot nu toe: twee goedbedoelde, maar nietszeggende elektronische nieuwsbrieven vol ditjes en datjes en leuke wetenswaardigheidjes.

Tegelijkertijd bereiken ons geruchten als zou het komend jaar een vestiging van de MSG zomaar pardoes worden opgeheven. Er zou inmiddels een volgende schoolleider van een MSG-vestiging uit wanhoop en onmacht de pijp aan Maarten hebben gegeven, er zou er een tekort zijn van weetikhoeveel miljoen, er zou...

Het dunkt mij dat er redenen genoeg zijn om openheid van zaken te geven.

Daarom, geachte mevrouw Oudewater, heb ik het gewaagd om u met deze brief rechtstreeks te benaderen. Ik zou namelijk graag een antwoord willen hebben op drie vraagjes:

- Kunt u toelichten waarom het "allemaal een kwestie van communicatie is" en hoe de Raad van Toezicht en/of de Raad van Bestuur die communicatie dan denkt te verbeteren en daarmee de problemen dus op te lossen?
- Kunt u verklaren hoe het mogelijk is dat, gezien het bovenstaande, de heer Offenbaach nog steeds niet op non-actief is gesteld, tijdelijk uit zijn functie is ontheven of al dan niet oneervol ontslag is verleend ?
- Kunt u motiveren waarom de Raad van Toezicht voor haar eigen functioneren en positie geen conclusies heeft verbonden aan het hiervorenstaande?

Graag ontving ik op afzienbare termijn antwoord van u. En met mij vele anderen, ouders, leerlingen en docenten.



Else Bekker-Hoyink, fietsmoeder

LIES VERTELT

De opleiding tot middenmanager
Ook dit jaar nemen er weer alledaagse docenten deel aan de opleiding tot teamleider. Lies Duplo, een van de deelnemers, houdt bij wijze van praktijkopdracht een cursusdagboek bij.

De tweede dag
Nou, ik ben dus Lies Duplo en mijn hobby's zijn nog steeds tennis, muziek en mijn gezin natuurlijk. Of eigenlijk sport in het algemeen vind ik wel onwijs gaaf. Ook korfbal bijvoorbeeld. Aan het begin van de tweede dag van onze cursus moesten we weer vragen beantwoorden. Hoe zit je hier? Wat wil je delen? Waar moet het vandaag over gaan? Van dat soort vragen dus en toen werd het ineens best wel heftig, want een van de andere deelnemers, ik zal niet verraden wie dat was, maar het was natuurlijk weer een man en eentje van het Leeghwater, die zei dat hij niet volwassen was geworden om dit soort waanzin aan te horen. En toen bedankte Bart Vroegindeweij, onze cursusleider hem voor zijn interessante bijdrage en gingen we discussiëren. Aardige vent, trouwens, die Bart. Ik mag hem altijd bellen of mailen als ik ergens mee zit, qua cursus. Ook 's avonds of in het weekend.

Kokosnoot van Lies                   (foto: B. Vroegindeweij)

Zo werd het al snel half een, zodat we de kantine onveilig konden maken. Tijd voor een welverdiende lunch dus, want van al dat gepraat krijgt een mens natuurlijk wel trek. Voor iedereen was er een kop groentesoep en wit of bruin brood met kaas en vleeswaren, of met hagelslag of jam voor de zoetekauwen onder ons. We konden zelf melk of karnemelk inschenken en tenslotte was er fruit, waaronder mandarijntjes. Ik nam een kokosnoot.

's Middags deden we een spel om te kijken welk dier het beste bij je past, qua leiding geven. Maar daarover een volgende keer meer.

Lies

Dit is een bericht van de afdeling PR van de MSG

DE SYLVIAROUTE

Ik ga wel eens te veel op in waar ik mee bezig ben, maar vaak geeft dat ook wel een mieters gevoel, zeg maar. Onze wekelijkse quiz bijvoorbeeld. In het begin had ik nog zoiets van moet dat nou echt, zo'n goedkope marketingtruc, maar nu ik merk hoe je de mensen in het land er een plezier mee doet, sta ik daar niet meer zo dubbel in; gewoon gáán met die vulkaan! Daarom is het dan ook best wel van de jammere dat we opnieuw geen winnaar hebben. Het juiste antwoord van de vorige keer moest natuurlijk E zijn, de lekkende waterleiding, maar niemand had zoiets van dat ga ik antwoorden. Jammer, jammer! De prachtprijs, een gesigneerd zwerfboek blijft dus nog even onuitgereikt.

De methode-Borin
In coachingsland noemen we dit echter een typisch geval van juist nu even doorpakken. Een béétje coach geeft de moed nu eenmaal niet snel op. We hoeven alleen de vragen maar een beetje smart te formuleren volgens de methode-Borin en alles komt vast wel weer goed. Met hulp van de specialisten uit ons zorgteam verklaren we alle inzenders gewoon bij voorbaat dyslectisch en vervolgens laten we ze het examen (of in dit geval de quiz) op de laptop maken. Of desnoods thuis op de PC. En wedden dat de rest vanzelf gaat, zodat ook jij straks zo'n felbegeerd MSG-diploma in je zak kunt steken of zelfs een echt zwerfboek in je boekenkast kunt zetten? De Sylvia-route heeft nog nooit gefaald.
(Zie ook: tweevoudigheid)

De nieuwe opgave

Deze keer een filmpje. Waar gaat het over?

A. De eerste proefnemingen op het nieuwe SchoolDuct laten bemoedigende resultaten zien. De jongelui blijven echter nog te lang hangen waardoor de doorstroming nog niet optimaal is. Directeur Faciliteiten Lex Roover verwacht echter dat dit vanzelf beter zal gaan zodra het nieuwtje eraf is, "en anders laten we er direct een nieuwe laag teflon op zetten; we hebben nog zeker twee maanden garantie."

B. Uit efficiency-overwegingen geven docenten van het Leeghwater College voortaan vanuit rijdende auto's les aan meer dan één klas tegelijk. Beveiligingshonden en klassemoeders bewaken de orde.

C. Sheep, sheep and nothing but sheep (uit het vwo-examen Engels 2009 voor dyslectische kandidaten)

D. Honderden uitgeweken ex-docenten van het Leeghwater College teisteren het Albanese grensgebied.

Inzendingen tot en met volgende week vrijdag.

Onder de juiste antwoorders wordt weer een origineel zwerfboek verloot.

Dit is een bericht van Vroegindeweij Coaching & Training, met hulp van de afdeling PR;

dit bericht is tevens een hommage aan Sylvia Borin, beleidsmedewerkster onderwijs en kwaliteit van de MSG

WILDE SPINNEN

Zevenendertig (37) graden
Naar ik van mijn goede vriend en wethouder Frank Wout heb begrepen is het nogal onrustig daar bij jullie in Europa, en dan heb ik het niet over het weer, maar over lekkende persen, indianenverhalen van zelfbenoemde klokkenluiders en demonisering van hardwerkende bestuurders. Het is toch bij de wilde spinnen af, zeg! Ben je éven het land uit om een oud netwerk nieuw leven in te blazen of ze breken de tent af. Hoe kan een mens nou ooit verder gaan kijken dan zijn neuzen lang zijn als dat ongeregeld van het Leeghwater maar onrust blijft stoken? Wie denken ze nou eigenlijk wel dat ze zijn? De helft van de invloedrijke docenten is al niet teruggekeerd van hun zomercursussen in het Albanese grensgebied, zonder ooit nog iets van zich te laten horen trouwens, en de andere helft hebben we overgeplaatst naar andere vestigingen of verkocht aan andere instituten, zodat inmiddels het hele Leeghwaterteam is vervangen door de excellente docenten van het Paul van Castricum Lyceum, maar wat denk je, beginnen die lijken van zevenendertig graden opnieuw rad te draaien, en dat uitgerekend nu er rust nodig is rond het Leeghwater College!

Transparantie
Maar goed, een van de dingen die ik in de afgelopen periode wel heb geleerd is dat je een heleboel gezeur kunt voorkomen door open te communiceren. Het maakt niet uit waarover, als je het maar transparantie noemt. Ik ga nu dus even open transpareren over mijn laatste studiereis, die naar Mozambique (in eigen tijd!).


Toezicht op afstand
Toezicht op afstand is modern, in de mode en buitengewoon efficiënt. Iedereen doet het, dus waarom zou de MSG dan een uitzondering willen zijn? Bovendien geldt natuurlijk ook hier de Tweede Wet van Jongsaf: hoe groter de afstand, des te slagvaardiger kan de raad van bestuur opereren. Vandaar dat we in Nieuw-Zeeland hebben gezocht naar passende huisvesting voor de Raad van Toezicht. Na aankoop van een kantoorpand en bijbehorend woongebeuren bleken de Nieuw-Zeeuwse klokken echter ruim voor te lopen op de Midden-Europese tijd, die wij in Nederland gewend zijn. In Nieuw-Zeeland gebeurt alles dus zo´n halve dag eerder dan in Meerwijk.

Aangezien het natuurlijk niet zo kan zijn dat de Raad van Toezicht dingen eerder weet dan de voorzitter van de Raad van Bestuur, moeten we onze pasverworven vestiging Nieuw-Zeeland dus weer zien te verruilen voor een andere locatie. En dat is nou precies wat ik hier in Machangulo voor elkaar probeer te krijgen, tussen alle wilde spinnen en andere enge beesten in. Hard werken dus, en dat uitgerekend nu er rust nodig is rond het Leeghwater College! Verder gelanterfant zullen we dan ook beschouwen als terrorisme.

Zwitserland
Mijn reis naar Zwitserland zal altijd onopgehelderd blijven.

Dit is een bericht van Max Offenbaach himself.

QUIZQUE SIBI PROXIMUS

Uitslag van de quiz van vorige week
Op de foto van vorige week (zie ook: BUNGA BUNGA) zagen we hoe een nieuwe financial controller in bedwang werd gehouden door Tineke Oudewater, de voorzitter van de Raad van Toezicht van de Meerwijkse ScholenGroep. De foto is net op tijd genomen: één dag later moest ook deze controller het veld weer ruimen. Tijdens een trainingsdag, verzorgd door Onafhankelijk Bureau Jongejans, zou hij zich schuldig hebben gemaakt aan kritisch geblaf. De uitslag van de quiz van vorige week moest dus zijn C.

Helaas geen winnaar
Toen ik de eerste oplossingen zag binnenstromen had ik gelijk al zoiets van sakkerloot, wat een boel, dit gaat nog een probleem worden voor de notaris, maar gelukkig waren er geen 100%-juiste inzendingen. Helemaal leuk dus. Onze Tiroolse vriend Horst Jatzö kwam nog het dichtst in de buurt, maar één blik op de jury was voldoende: best wel een heftig antwoord, maar niet op de vraag die we stelden. Jammer, Horst, volgende keer beter!



Links op de foto: Max Offenbaach                                                 foto aangeleverd door H. H. Hekking (geen familie van)



De nieuwe opgave

Onverwacht sloot Siebe Proximus, woordvoerder van de MSG, vorige week een convenant met de eigenaar van het Meerwijks Dagblad. Als gevolg daarvan stopte de uitgever op het laatste nippertje de persen, zodat hij een reeds geschreven artikel over de MSG in kon trekken. De betreffende journalist wordt nu door zijn werkgever gegijzeld omdat hij zijn bronnen niet wil prijsgeven. Eigen schuld, denk ik dan altijd, dat krijg je van dat principiële gedoe. Dankzij de moderne sociale media lekte het artikel echter toch uit, met illustraties en al. Welke kop stond er boven het bedoelde artikel?

A. Offenbaach nu ook lijstduwer Dierenpartij

B. MSG-top inspecteert geheime vluchtgang onder nieuwe SchoolDuct

C. Nieuwe mevrouw Offenbaach onder de indruk van gerestylede babykamer

D. Financial controllers in MSG-kluizen op zoek op verdwenen miljoenen

E. Offenbaach niet blij met lek in Leeghwaterleiding

Inzendingen tot en met volgende week vrijdag.

Onder de juiste antwoorders wordt weer een origineel zwerfboek verloot.

Dit is een bericht van Vroegindeweij Coaching & Training

DAGBOEK VAN LIES

De opleiding tot middenmanager
Met minder dan het beste neemt onze ScholenGroep geen genoegen. Daarom leiden we onze middenmanagers zelf op, zodat we er zeker van kunnen zijn dat ze in een van onze teams passen en er geen eigen meningen op na houden.

Ook dit jaar zijn er weer alledaagse docenten doorgedrongen tot de opleiding tot teamleider. Aan één van hen vroegen we om, bij wijze van praktijkopdracht, een dagboek bij te houden voor het weblog van de MSG. Lies Duplo voldeed graag aan dat verzoek.

De eerste weken
Nou, ik ben dus Lies Duplo en mijn hobby's zijn tennis, muziek en mijn gezin natuurlijk. Ik volg de opleiding tot teamleider met veel plezier. Omdat ik nogal een vlotte pen heb vroeg men mij om een dagboek bij te houden van de cursus. En toen ik hoorde dat je daarvoor punten kon krijgen, hoefde ik er niet lang over na te denken en zei meteen ja. Hier komt het.

Op de eerste ochtend moesten we ons voorstellen aan de anderen en toen zei ik natuurlijk dat ik Lies Duplo ben en wat mijn hobby's zijn, en de anderen deden dat ook, en toen mochten we meteen al een portret uitkiezen om straks boven je bureau te hangen en daar kreeg je dan punten voor. Je kon kiezen uit:

     

   

   

Ik dacht dat je vragen moest beantwoorden over wie je had gekozen, dus ik ging natuurlijk voor Frans Bauer want die anderen ken ik niet heel goed, maar zo was het niet helemaal. Het was iets met een spiegel van je ik en om geloof in je eigen kwaliteit uit te stralen, vertelde de cursusleider. Enfin, deze ronde eindigde ik dus helaas in de min, maar gelukkig was het toen al weer bijna half een, zodat we ons op een welverdiende lunch konden storten. Voor iedereen was er een kroket en wit of bruin brood met kaas en vleeswaren, of met hagelslag of jam voor de zoetekauwen onder ons. We konden zelf melk en koffie inschenken en tenslotte was er fruit, waaronder sinaasappels. Ik nam een banaan.

's Middags deden we een spel om te kijken welke kleur het beste bij je past, qua leiding geven. Maar daarover een volgende keer meer.

Lies

Dit is een bericht van de afdeling PR van de MSG

OPZOUTEN!



Beveiligingshond Wodan



Moven, mensen!

Ja, willen we allemaal even van het erf afgaan, dames en heren van de media's? U hebt hier niets te zoeken. Even snel beentjes maken en van het terrein af dus, anders laat ik de hond los! Wég met die camera, er valt hier niets te zien en bovendien is de baas er helemaal niet, dus heeft die ook geen commentaar. Er is trouwens helemaal niks aan de hand, dus steek die bloknoot maar weer lekker in je zak. Opzouten, zeg ik je, dit is verboden terrein, gewoon omdat ík dat zeg. En geef die hond terug, dit is nou al de twééde!

Dit is een mededeling van Leslie S, in opdracht van de voorzitter van de Raad van Bestuur, die trouwens tot nader bericht afwezig is.

EXTRA COMMUNIQUÉ

Niks aan de hand
Alles is onder controle, er is niets loos. De heer Offenbaach wordt alleen voortdurend verkeerd geciteerd door de media. Niets nieuws onder de zon dus. Eerder is er sprake van moedwillige demonisering door teleurgestelde ex-werknemers, die niet voor hun taak berekend waren en lasterpraatjes rondstrooien. Bovendien heeft -op eigen kosten!- een onafhankelijk expert onlangs de boeken nog eens extra gecontroleerd en die zei ook er is niets mis mee. Verder gaan we niet op alle leugens in, want er is rust nodig rond het Leeghwater College.

Dit bericht is afkomstig van de woordvoerder van de MSG

BUNGA BUNGA

Veel, heel veel geweldige reacties heb ik gehad op de quiz van vorige week, zodat ik gelijk iets kreeg van wauw, die quiz moeten we erin houden want dat vinden ze leuk, de mensen in het land!

Helaas waren alle ingestuurde oplossingen onjuist. De dame naast Leslie S. droeg geen traditionele kledij uit het Albanese grensgebied en ze is ook (nog) geen financial controller bij de MSG. Of ze een toekomstige mevrouw Offenbaach is moeten we nog even afwachten. Het juist antwoord was dus e: de dame op de foto is een zeventienjarig bunga-bungameisje uit een Russische deelrepubliek, dat ondanks een heterdaadje winkeldiefstal op uitdrukkelijk verzoek van Max is vrijgelaten omdat ze wel eens een nichtje van Vladimir Poetin zou kunnen zijn.

De prachtige eerste prijs, een origineel zwerfboek, blijft dus nog even onuitgereikt. Maar wanhoop niet: een nieuwe kans op dit begeerlijk hebbedingetje dient zich al weer aan!

De nieuwe opgave:

Op de archiefopname hierboven zien we Tineke Oudewater, de lang verlorengewaande voorzitter van de Raad van Toezicht van de Meerwijkse ScholenGroep. Maar wie heeft ze deze keer aan het lijntje?

a. Kazan, de bedrijfspoedel van Leslie S.

b. een toekomstige mevrouw Offenbaach

c. de financial controller van de MSG

d. de antwoorden a t/m e zijn alle juist

e. de antwoorden a t/m e zijn alle onjuist; het antwoord moet namelijk zijn . . . (invullen)

Inzendingen tot en met volgende week vrijdag.

Onder de juiste antwoorders wordt een origineel zwerfboek verloot.

Dit is een bericht van Vroegindeweij Coaching & Training

DE WET VAN JONGSAF

In moeilijke tijden zoals deze, waarin ouders en leerlingen maar wat hoeven te roeptoeteren of de onderwijsinspectie stelt een onderzoek in, wat alleen maar heel veel tijd en energie kost van alle betrokkenen terwijl de voorzitter van de Raad van Bestuur reeds al zijn zeilen moet bijzetten om netwerken op te richten om verder te kunnen kijken dan zijn neuzen lang zijn, kun je maar het beste proberen de aandacht wat af te leiden met goed nieuws en mooie verhalen. Dat is een aloude wet, die wij van de PR van jongsafaan met de paplepel opsteken.



Zijaanzicht SchoolDuct (lengterichting)


De mooiste brug is bijna klaar
"Eigenlijk is het Schoolduct als project een beetje saai", verzucht Lex Roover, directeur Faciliteiten van de Meerwijkse ScholenGroep en als zodanig verantwoordelijk voor het onderhoud, de renovatie en bouw van de schoolgebouwen. "Er zijn drie aspecten waar ik als projectdirecteur vooral op let; je hebt goede bestekken nodig, je moet goede adviseurs hebben en je hebt een hele goeie bouwer en een goede uitvoerder nodig... eh, nee... er zijn vier aspecten waar ik als projectdirecteur vooral op let; je hebt goed bestek..."

"Het leuke aan ons Schoolduct is dat het echt een prachtig bouwwerk is. Er ligt een Teflonlaag op de vloer. Dat is de Mercedes in de wereld van de traverses. Leerlingen blijven er dus niet hangen, er is voortdurend sprake van doorstroming. De bouwvakkers hadden het al aan me verteld en het viel mij ook gelijk op, je hoort geen enkel lawaai, geen geschreeuw, geen muziek, geen gerinkel of gerammel, geen mobieltjes, het is waanzinnig goed geïsoleerd. De buurt zal geen enkele overlast van de leerlingen ervaren en het verkeer al helemaal niet."

Vaniuit een nabijgelegen flatgebouw kijken dankbare buurtbewoners uit over het SchooDuct en de onderliggende rijweg. De boomtoppen lijken vlakbij. "Kijk die bomen! Je zit gewoon midden in het bos! Wat een mooi uitzicht!" "Wel een beetje jungelig met al dat grasgedoe en groen, en ook wat veel milieu", vindt buurtbewoner Barney, maar het algemene oordeel is: "mooi!"

Na Roovers glimlach volgt het enthousiasme: "De architectuur vind ik een kunststuk. Daarbij komt dat de brug zo is gebouwd, dat hij precies over de weg eronder gaat. Dit zijn hele bijzondere dingen. Het is toch mooi dat onze leerlingen zo'n prachtige brug krijgen?"

Wat was een SchoolDuct ook alweer?

Zie daarvoor de blog van 14 maart 2011.

HET SCHOOLDUCT IN CIJFERS

Lengte: 81 meter  

Breedte: 12 meter

Hoogte: 8,2 meter

Doorrijhoogte: 4,9 meter

Aantal verdiepingen: 1

Breedte doorgang wandelpad: 3,1 meter

Lengte spitsstrook: 53 meter

Aantal bomen, struiken en vaste planten: 8/56/115

Kunstgras: 200 m3

Aantal zitfaciliteiten: 5

Aantal vuilnisfaciliteiten: 1/km2

Horizontaal graffittioppervlak: 16 m2 

Dit bericht is in opdracht van de directeur Faciliteiten met tegenzin opgesteld door de afdeling PR